Wiersz o bocianie

Natalia Romek

Bocian wrócił z dalekiej podróży
Nie bał się wiatrów ani burzy.
Odważny leciał przez góry wysokie
Skrzydłami dotykał białych obłoków.

Leciał z Afryki, gdzie słońce praży
Tam każdy bocian o Polsce marzy.
Wraca w rodzinne strony od lat,
Do gniazda, na wiejski znajomy dach.

Nowe też gniazda tu zakładają,
Potem tu jajka swoje składają.
I cierpliwie je razem wysiadują,
Bo młodych bocianów oczekują.

Kiedy słoneczko rano wstanie
Bocian wyrusza na polowanie.
Zjada myszy, płazy i owady,
Ale najbardziej lubi żaby.

Możemy o bocianie powiedzieć tak,
Że to jest bardzo piękny ptak,
Dziób i czerwone nogi ma,
Biały brzuszek i skrzydła czarne dwa.